Kornik drukarz zaliczany jest do grupy ponad stu gatunków korników, które występują na terytorium Polski. Jednocześnie jest to jeden z najgroźniejszych szkodników drewna, którego żerowanie powoduje ogromne szkody, zarówno w lasach, jak i w drewnie już pozyskanym i wykorzystanym m.in. w budownictwie. Obiektem ataków tego kornika są przede wszystkim iglaste gatunki drzew, szczególnie upodobał sobie żerowanie na świerku pospolitym, a rzadziej modrzew, jodłę i sosnę.

Budowę kornika drukarza można określić jako walcowatą, z krótkimi odnóżami. Kornik w dorosłej postaci owada osiąga rozmiary wynoszące od 4 do 5 mm, jego ciało jest pokryte włoskami czuciowymi, a umaszczenie to kolor brązowy, ciemnobrązowy. Czas życia kornika drukarza zazwyczaj wynosi od 2 do 3 lat.

Obszar występowania kornika drukarza jest bardzo rozległy, obejmuje zarówno Europę oraz Azję, jak i Afrykę w północnej części kontynentu. W Polsce kornik drukarz dociera i żeruje wszędzie tam, gdzie pojawiają się gatunki drzew, które sobie podobał. Jak już zostało wspomniane powyżej, kornik drukarz przede wszystkim wybiera drzewa iglaste ze szczególnym uwzględnieniem świerku pospolitego, rzadziej natomiast atakuje sosny, modrzewie, jodły czy limbę.

Charakteryzując cykl rozwojowy kornika drukarz, należy podkreślić, iż dla dorosłej postaci, czyli chrząszcza jest on stosunkowo krótki. Niemniej istotna jest liczebność potomstwa kornika oraz zdolność do zasiedlania drzew, ponieważ jedno drzewo może zasiedlić od około trzech do pięciu tysięcy samic, które składają w przybliżeniu od 30 do 50 jajeczek. Bardzo ciekawym faktem, jest to, że za ustalenie, które drzewo nadaje się do zasiedlenia, odpowiedzialne są tzw. korniki pionierskie. Mają one wyjątkowe zdolności w tym zakresie, a ponadto "oznaczają" drzewa feromonami agregacyjnymi lub płciowymi, które odpowiednio wabią obie płcie lub tylko samice.

Ze złożonych przez samice jaj w okresie wynoszącym około 14 dni wylęgają się larwy kornika drukarza, które żerują między korą a drewnem. Larwy nie posiadają odnóży, mają zwartą budowę, ciemną głowę i ciało w kolorze białym lub kremowym. Kolejnym stadium rozwoju kornika są poczwarki, które następnie przekształcają się w postać dorosłą kornika drukarza, tj. chrząszcza.

Niestety ostatecznym rezultatem żerowania kornika drukarza jest uschnięcie drzewa, a kornik ten jest zaliczany do najgroźniejszych szkodników drzew. Ogromne uszkodzenia występujące tak w warstwie kory, jak i łyku drewna są efektem żarłocznego usposobienia kornika drukarza oraz liczebności populacji. Na przestrzeni jednego sezonu jedna samica może wydać na świat od 500 do nawet 1000 chrząszczy.

Brak mroźnych zim i ogólnie rzecz ujmując, sprzyjające warunki temperaturowe wpływają korzystnie na tempo rozwoju kornika drukarza. Pomimo tego, że kornik osiąga niewielkie rozmiary, to szkodnik ten przez swoją liczebność może doprowadzić nawet do sukcesywnej degradacji całego lasu.